«Να ζωγραφίζω παραμύθια…Παραμύθια παντού…
σε βιβλία, σε τοίχους, σε ρούχα, σε παπούτσια».” 

της Μαρίας Σούμπερτ

Όταν πριν από πάρα πολλά χρόνια, πριν την κρίση, όταν έμενα στο πατρικό μου και ο μισθός μου ήταν ακόμα κάτι αξιοπερίεργο στα χέρια μου, βρέθηκα με έναν πίνακα της Δήμητρας Ψυχογιού κρεμασμένο στον τοίχο του δωματίου μου, ο οποίος αργότερα με ακολούθησε και στα επόμενα δύο σπίτια όπου μετακόμισα. Θυμάμαι ακόμα την πρώτη μου αντίδραση, όταν ανέβαινα τη σκάλα να πάω στο γραφείο μου και στη διαδρομή μου είδα στην γκαλερί του βιβλιοπωλείου όπου εργαζόμουν τότε, τον πίνακα να κρέμεται. Είχα πάθει έρωτα. Δύο τρία χρόνια αργότερα ερωτεύτηκα άλλα τρία καδράκια της και τα αγόρασα και εκείνα. Τότε δεν με ένοιαζε να δώσω ένα μισθό για κάτι τόσο όμορφο. Τώρα πια, δυστυχώς δεν έχω  αυτήν τη δυνατότητα.

Όχι πως έχει μεγάλη σημασία, γιατί τα έργα της Δήμητρας Ψυχογιού τα βρίσκει κανείς στα παιδικά βιβλία, αλλά και στο κατάστημα που με πολύ κόπο, υπομονή και επιμονή λειτούργησε τα επόμενα χρόνια. Δουλεύοντας με την τεχνική της αγιογραφίας, αλλά χρησιμοποιώντας έντονα και φωτεινά χρώματα, τα έργα της είναι υβρίδια ανάμεσα στο παραδοσιακό και το σύγχρονο, δημιουργώντας ένα ιδιαίτερο συναισθηματικό κλίμα, και αποκτώντας φυσικά πολλούς θαυμαστές. Για το λόγο αυτό, και πολλούς άλλους, την επιλέξαμε να ανοίξει τη νέα χρονιά για τους Εικονογράφους του ΘΕΑΘΗΝΑΙ.

 

«Από παιδί έφτιαχνα πράγματα με τα χέρια μου, μαζεύοντας άχρηστα υλικά από τη θάλασσα δημιουργώντας πολιτείες, σπίτια και μορφές βγαλμένα από τη φαντασία μου.

Ήξερα ότι θα γίνω καλλιτέχνης, αλλά όχι εικονογράφος ακόμη.
Σπούδασα Γραφιστική στη σχολή Βακαλό. Μου άρεσε πολύ αλλά όχι για να το κάνω επάγγελμα.

Μέχρι τη στιγμή που γνώρισα τον δάσκαλό μου Γιώργο Κόρδη και μπήκα στον μαγικό κόσμο των χρωμάτων και των γραμμών. Βρήκα τότε ακριβώς τι θέλω να κάνω.
Να ζωγραφίζω παραμύθια…Παραμύθια παντού… σε βιβλία, σε τοίχους, σε ρούχα, σε παπούτσια.

Έστησα ένα μικρό εργαστήρι στην αρχή, κάνοντας μαθήματα ζωγραφικής και ραπτικής-μια άλλη μεγάλη μου αγάπη- και ξεκίνησα να ζωγραφίζω.

Το πρώτο μου παραμύθι ήταν ο Εγωιστής Γίγαντας του Oscar Wilde από τις εκδόσεις Άγκυρα.
Έπειτα ακολούθησαν πολλά βιβλία και γεννήθηκαν και τρεις ιστορίες δικές μου. «Η Μυγδαλιά και το φεγγάρι», «Ο κηπουρός του ουρανού» από τις εκδόσεις Άγκυρα και το «Μαζί» από τις εκδόσεις Εν πλω. Ιστορίες που ξεκινούσαν σαν όνειρο από μια εικόνα που μου ερχόταν στο μυαλό. Το φεγγάρι που έσκυψε να ξαποστάσει πάνω στα κλαδιά μιας μυγδαλιάς στη μέση του Χειμώνα, ένας κηπουρός, ψηλά στον ουρανό που έδωσε το σχήμα μιας γοργόνας με τα ψαλίδια του, κι ένα κορίτσι που περίμενε στο παράθυρο, άραγε τι…

Άνοιξα έπειτα το νέο μου εργαστήρι – κατάστημα στην Ακρόπολη, όπου φτιάχνω παραμύθια πάνω σε παπούτσια και σε είδη καθημερινής χρήσης, κάνω τα μαθήματα μου και ετοιμάζομαι να εικονογραφήσω τη νέα μου ιστορία.

Και το ταξίδι συνεχίζεται…με οδηγό τ’ όνειρο και την αγάπη για τα παραμύθια, στ’ αλήθεια!

This site uses cookies to offer you a better browsing experience. By browsing this website, you agree to our use of cookies.